Ο Μαγικός Κόσμος του Οριάν Εξπρές και οι Ανεπιτήρητες Ιστορίες του Ελληνικού Σιδηροδρόμου


Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας που σηματοδότησε την αρχή των δρομολογίων του θρυλικού Οριάν Εξπρές. Αυτή η ταχεία της Ανατολής στην πραγματικότητα δεν έφθασε ποτέ στην Ανατολή, καθώς οι επιβάτες αποβιβάζονταν στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί συνέχιζαν το ταξίδι τους με καραβάκια του Βόσπορου. Το τρένο ξεκινούσε από την «πύλη της Ανατολής», το Παρίσι, διανύοντας 2.740 χιλιόμετρα με εξαιρετικές ανέσεις. Στη συνέχεια, το 1919, ξεκίνησε τη λειτουργία του και το Simplon Orient Express, το οποίο συνέδεε την Αθήνα με άλλες πόλεις.

Η Compagnie Internationale des Wagon-Lits ήταν υπεύθυνη για τις ανέσεις στα Οριάν αλλά και στις άλλες διεθνείς διαδρομές, διασφαλίζοντας την ποιότητα των υπηρεσιών. Τηρούσε υψηλά πρότυπα επικοινωνίας και παροχής υπηρεσιών και στην Ελλάδα διατηρούσε γραφεία μέχρι το 2011, όταν η ΤΡΑΙΝΟΣΕ διέκοψε όλα τα διεθνή δρομολόγια και την υπηρεσία κατάκλισης (κλινάμαξες).

Η Κλαύδια Μάμαλη, μια από τις πιο παλιές υπαλλήλους της Compagnie Internationale de Wagon-Lits στην Ελλάδα, μοιράστηκε τις μνήμες της για το θρυλικό Οριάν, τα Wagon-Lits και τις καλές ημέρες του σιδηροδρόμου. Ξεκίνησε την καριέρα της στην εταιρεία το 1973 και εργάστηκε για 40 χρόνια, διαχειριζόμενη τις κλινάμαξες στα δρομολόγια από την Αθήνα για Θεσσαλονίκη, καθώς και διεθνή δρομολόγια, όπως αυτά προς Μόναχο και Βενετία.

Η εταιρεία είχε μια παράδοση να στηρίζει τους εργαζόμενους της και διασφάλιζε ότι οι υπάλληλοι είχαν τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά τους, όπως οι υπερωρίες και οι ασφαλιστικές εισφορές. Υπήρχε ακόμα και διανομή κερδών και εθιμοτυπίες που έδειχναν τον σεβασμό στις υπηρεσίες που προσέφεραν οι υπάλληλοι.

Η Κλαύδια αναφέρει ότι, στις καλύτερες εποχές της Compagnie, η μέση καθυστέρηση των επιβατικών αμαξοστοιχιών ήταν μόλις 8 λεπτά. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, η κατάσταση άλλαξε και η απαξίωση των σιδηρόδρομων έγινε ευρέως αισθητή. Τα βαγόνια που αγοράστηκαν από τον ελληνικό σιδηρόδρομο άρχισαν να υποσιτίζονται, με αποτέλεσμα επιβάρυνση στη συντήρησή τους και απώλεια πολύτιμων αντικειμένων από τα παλιά βαγόνια.

Η συνέντευξη της Κλαύδιας Μάμαλη αποκαλύπτει τις πολλές αναμνήσεις και ιστορίες που κρύβει η Compagnie Internationale de Wagon-Lits, καθώς και τις τεράστιες αλλαγές που υπήρξαν με την πάροδο του χρόνου. Παρά την υποβάθμιση, οι αναμνήσεις αυτής της εποχής παραμένουν ζωντανές, ενώ οι αφίσες που σχεδίαζαν καλλιτέχνες της εποχής αναδεικνύουν την υποδειγματική τους ποιότητα και την αίγλη των ταξιδιών εκείνης της εποχής.

Πηγή: newsbeast.gr